หลังจากที่รัฐบาลของสมเด็จพระนโรดม สีหนุถูกโค่นล้มโดยรัฐประหาร พ.ศ. 2513 นำโดยนายพลลน นล ภูริสสระเข้าร่วมกับรัฐบาลพลัดถิ่นของสมเด็จพระนโรดม สีหนุ โดยเป็นการร่วมมือกับเขมรแดง และได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมของรัฐบาลพลัดถิ่นนี้ตั้งแต่ พ.ศ. 2516 แต่พรรคคอมมิวนิสต์ไม่ได้ยอมให้พระองค์มีอำนาจที่แท้จริง

ในต้นปี พ.ศ. 2519 หลังจากเขมรแดงได้ชัยชนะในสงครามกลางเมือง สมเด็จพระนโรดม สีหนุกลับมาเป็นประมุขของรัฐในช่วงระยะเวลาสั้นๆ แล้วทรงปฏิเสธภายหลัง เอียง ซารี และภูริสสระเป็นผู้มาทาบทามให้สมเด็จพระนโรดม สีหนุกลับมาเป็นประมุขอีก แต่สมเด็จพระนโรดม สีหนุปฏิเสธ[2] เขมรแดงจึงให้เขียว สัมพันกับ พล พตขึ้นเป็นประมุขรัฐและรัฐมนตรี

ภูริสสระยังมีบทบาทในรัฐบาลต่อมาอีกหลายเดือน แต่ในที่สุดก็ถูกถอดออก เช่นเดียวกับผู้นิยมสมเด็จพระนโรดม สีหนุคนอื่นๆ ในที่สุด พระองค์ถูกส่งไปเข้าค่ายสัมมนาใกล้กรุงพนมเปญ แล้วหายตัวไปในที่สุด สันนิษฐานว่าถูกประหารชีวิต สมเด็จพระนโรดม สีหนุเคยออกมาแสดงความกังวลว่าภูริสสระอาจจะถูกฆ่าเช่นเดียวกับสมาชิกราชวงศ์คนอื่นๆ ที่กลายเป็นเป้าหมายเพราะพระองค์ปฏิเสธตำแหน่งประมุขรัฐ คาดว่าสมเด็จพระนโรดม ภูริสสระเสียชีวิตระหว่าง พ.ศ. 2519 - 2520